Apokryf (gr. ἀπόκρυφος, ápókryphos – ukryty, tajemny) to tekst niepewnego pochodzenia, niepewnej autentyczności. Termin ten stosuje się do utworów o fałszywym pochodzeniu, czyli nie od autora, za którego jakieś dzieło uchodzi, utwór "wydobyty z ukrycia", także rzekomo (np. cykl Witolda Jabłońskiego Gwiazda Wenus, Gwiazda Lucyfer), rzekomo autentyczny (Apokryfy Stanisława Lema to zbiór recenzji i wstępów nieistniejących książek). Termin ten stosuje się zarówno do utworów o naprawdę nieustalonym pochodzeniu, autorstwie i autentyczności, ale także dla tych, dla których ich "apokryficzność" jest doskonale znana i zamierzona nawet przez autora.
Określenie apokryfu obecnie używane jest głównie w kontekście ksiąg o zabarwieniu religijnym z okresu przełomu naszej ery, które Kościół katolicki uważa za nienatchnione, w szczególności to księgi niewchodzące w skład Biblii.
I właśnie apokryfami biblijnymi będę się zajmować na tej stronie.
Apokryfy Starego Testament dzielimy na trzy grupy:
- Opowiadania
- Pisma dydaktyczne
- Apokalipsy