Apokryfy

Testamenty Dwunastu Patriarchów

Testament Rubena – przestrzeżenie przed kobietami, które mogą sprowadzić grzech nieczystości.

Testament Symeona – przestrzeżenie przed zazdrością i cudzołóstwem.

Testament Lewiego – zachęcenie do przestrzegania prawa mojżeszowego.

Testament Judy – przestrzeżenie przed nadużywaniem wina i pogonią za bogactwem.

Testament Issachara – zachęcenie do uczciwości, wstrzemięźliwości i prostoty.

Testament Zabulona – zachęcenie do miłości bliźniego, zapowiedź zmartwychwstania.

Testament Dana – przestrzeżenie przed gniewem i kłamstwem, zachęcenie do miłości bliźniego.

Testament Naftaliego – zachęcenie do przestrzegania prawa mojżeszowego.

Testament Gada – przestrzeżenie przed nienawiścią.

Testament Asera – zapowiada grzech i niewolę, obiecuje zbawienie.

Testament Józefa – zachęca do przebaczania i miłości bliźniego.

Testament Beniamina – zapowiada upadek Izraela, a następnie odbudowę Świątyni.

Testament Rubena pierwszego syna Jakuba i Lei.

1. Testament Rubena, który on przekazał swoim synom, zanim umarł, w sto dwudziestym piątym roku swego życia.

2. Dwa lata po śmierci Józefa, brata jego, zachorował Ruben, i przyszli odwiedzić jego dzieci i dzieci jego dzieci.

3. I powiedział on do nich: Dzieci moje, oto umieram i idę drogą ojców moich.

4. Widząc przy sobie swoich braci Jude, Gada i Asera, powiedział do nich: Podnieście mnie, żebym mógł mówić do

braci i do dzieci moich o tym co jest ukryte w moim sercu. Albowiem odchodzę dzisiaj.

5. I podnieśli go, ucałował ich i powiedział do nich: Posłuchajcie bracia moi i dzieci moje, usłuchajcie Rubena, ojca

waszego co wam zapowiadam.

6.Oto zaklinam was Ojcem, który jest w niebie, żebyście nie dopuścili się wykroczenia przez brak poznania w

młodości tak jak ja dopuściłem się grzechu i zbezcześciłem łoże ojca mego Jakuba.

7. Mówię wam, że uderzył mnie po tym Bóg wielką boleścią na siedem miesięcy, i gdyby nie prosił o mnie u Pana

Boga ojciec mój Jakub, to już by mnie Pan zabrał.

8. Miałem trzydzieści lat, jak uczyniłem zło przed obliczem Pana, i śmiertelna słabość mnie ogarnęła na siedem

miesięcy.

9. Po tym kalałem się przed obliczem Pana przez siedem lat, albowiem pragnęła tego cała dusza moja.

10. I nie piłem wina ani napoju upijającego, i mięso nie wchodziło do ust moich, i żadnego jedzenia nie jadłem do

syta, ale trwałem w smutku przez grzech mój, albowiem był ogromny, i nie było podobnego jemu w całym Izraelu.

1. Dzisiaj słuchajcie mnie, dzieci moi, co zobaczyłem ja w pokajaniu moim o siedmiu duchach pokusy.

2. Albowiem siedem duchów były dane człowiekowi i one są przyczyną (źródłem) czynów młodzieńczych.

3. I były dane człowiekowi przy stworzeniu jego siedem duchów, żeby w nich był każdy czyn człowieczy.

4.Pierwszy to jest duch życia, na którym się trzyma jego istnienie. Drugi to jest duch wzroku, przez który pochodzi chęć

(pożądanie).

5. Trzeci duch to jest duch słucha, przez który pochodzi nauczanie. Czwarty duch to jest duch powonienia (zapachu),

przez który pochodzi smak przez wciąganie powietrza i oddychanie.

6. Piąty – duch mowy, z którego pochodzi wiedza (poznanie).

7. Szósty to jest duch smaku z którego pochodzi chęć do jedzenia i picia, i siła na nim jest ugruntowana, albowiem w

jedzeniu jest osnowa siły.

8.Siódmy duch jest duchem rodzicielstwa i cielesnego obcowania, przez który od miłości do upojenia (rozkoszy) zbiera się

grzech.

9. Przez to ten duch jest ostatni w stworzeniu i pierwszy w młodości, albowiem przepełniony brakiem mądrości, on

prowadzi młodzieńca niczym ślepego do jamy i niczym stado do przepaści.

1. Do wszystkich tych jeszcze jest ósmy duch, to jest duch snu, na którym się gruntuje obraz śmierci i zaćmienie jaźni

(zaćmienie rozumu).

2. Z tymi oto duchami łączą się duchypokusy.

3. Pierwszy duch – duch wszeteczeństwa, mieści się on w świadomości i w uczuciach. Drugi jest duchem

nienasyconego żołądka.

4. Trzeci duch walki, który się znajduje w wątrobie i w żółci. Czwarty jest duch dogadzania i wróżb, żeby wydawać

się przepięknym w czym niema żadnego pożytku.

5. Pięty duch dumy, żeby się wychwalać i chlubić się. Szósty duch to jest duch kłamstwa zgubnego i namiętnego,

żeby wymyślać kłamstwa i ukrywać czyny od rodziny i bliskich.

6. Siódmy – duch nieprawości, od którego pochodzą kradzieży i rabunki dla dogodzenia swojemu sercu. Albowiem

nieprawość współdziała z innymi duchami, kiedy coś się zabiera od innym ludziom.

7. Ze wszystkimi nimi współdziała duch snu, on również jest duchem pokusy i kłamstwa.

8. I tak ginie każdy młodzieniec, który odchyla swój rozum od prawdy do ciemności, który nie wkracza w Prawo

Pańskie i nie słucha nauczań (rad) ojców swoich, takim i ja byłem w dni młodości mojej.

9. Dzisiaj dzieci moje, pokochajcie prawdę a ona was ustrzeże. Usłuchajcie słów Rubena, ojca waszego.

10. Nie patrzcie na kobiety, nie obcujcie z kobietą innego męża i nie prowadźcie żadnych spraw niepotrzebnych z

kobietami.

11. Albowiem gdyby nie zobaczyłem Balle, kiedy się kąpała w ukrytym miejscu, nie popadł bym w wielkie

bezprawie.

12. Ogarnęła mnie myśl o nagości kobiecej i nie dawała mi zasnąć dopóki nie uczyniłem tą ohydę.

13. Kiedy Jakub, ojciec mój poszedł do Izaaka – a byliśmy w Gadere niedaleko Efrafy w Betlejem – upiła się Balla i

leżała niepokryta w sypialni swojej.

14. Wszedłem, i zobaczywszy jej nagość uczyniłem ohydę, a ona nic nie czuła, i odszedłem a ją zostawiłem śpiącą.

15. I natychmiast anioł Pański objawił o tej niegodziwości ojcu mojemu. Wróciwszy narzekał na mnie, a Balle więcej

nie dotykał.

1. Tak więc nie patrzcie dzieci moje na piękności kobiecą i nie rozmyślajcie o obcowaniu z kobietami, ale żyjcie w prostocie

serca, w strachu Pańskim, pracujcie czyniąc dobro, spędzajcie czas przy czytaniu słowa Bożego i na pastwiskach dopóty,

dopóki nie da wam Pan małżonkę, którą Sam wybierze, żeby nie doświadczyć tego samego czego ja doświadczyłem.

2. Albowiem, aż do samej śmierci ojca mojego zabroniono mi było widzieć jego albo rozmawiać z kimkolwiek z moich

braci, albowiem karcili mnie.

3 I do teraz męczy mnie sumienie przez hańbę moją.

4. I dużo pocieszał mnie ojciec mój, i prosił o mnie przed obliczem Pana, niech ominie mnie gniew Jego, i objawił mi to

Pan. Z tego czasu aż dotąd strzegłem się i nie grzeszyłem.

5. Dla tego mówię do was dzieci moje zachowajcie wszystko, co sugeruje wam, i nie grzeszcie.

6. Albowiem grzech wszeteczeństwa jest przepaścią dla duszy, która oddziela od Boga i przybliża do bałwochwalstwa, bo

grzech ten zaćmiewa rozum i pomysły i sprowadza młodzieńca przed czasem do piekła.

7. Wszeteczeństwo wielu zgubiło, ponieważ czy jest kto w podeszłym wieku czy poważany, bogaty czy biedny jednakowo

będzie potępiany przez synów ludzkich i przez Weliara (Belzebuba).

8. Słyszeliście przecież o Józefie, jak ostrzegał się kobiet i chronił swoje pomysły w czystości od wszelkiego

wszeteczeństwa i uzyskał łaskę przed obliczem Pana i przed ludźmi.

9. A wiele rzeczy uczyniła wobec niego Egipcjanka, i prosząc pomocy u wróżbitów i podnosząc mu trunki, ale nie upadł

pomysł duszy jego w namiętność niszczącą.

10. Za to uratował go Bóg ojców naszych od wszelkiej śmierci: widocznej i potajemnej.

11. Jeżeli nie zawładnie wszeteczeństwo umysłem waszym, nie zwycięży was i Weliar.

1. Albowiem kobiety, dzieci moje, są złe i nie mając władzy i mocy nad mężczyznami, postępują podstępnie, kuszą żeby

przyciągnąć ich do siebie.

2. Którego nie mogą przyciągnąć pięknością, tego zwyciężają podstępnym kłamstwem.

3. Mówił do mnie Anioł pański i mnie nauczał, że upadają kobiety przed tym duchem wszeteczeństwa częściej niż

mężczyźni. I knują one w sercu swoim złe myśli przeciw mężczyznom, i ozdobami kuszą ich myśli, przez oczy podsypują

trunku i w taki sposób czynią ich podległymi sobie.

4. Albowiem nie może kobieta bezpośrednio zmusić mężczyznę, lecz czyni zło podstępnie kusząc.

5. Tak więc, strzeżcie się grzechu dzieci moje, i nakazujcie małżonkom waszym i córkom waszym, żeby nie ozdabiały

głowy swoje i twarze dla okłamywania, albowiem każda kobieta, która się ucieka do takich sztuczek, skazana jest na męki

wieczne.

6. Albowiem tak one skusiły Stróży*, którzy byli do potopu. Ci ciągle patrzyli się na nie, zapragnęli je i wpadli na pomysł:

przyjąwszy ludzką twarz, zeszli się z kobietami przyjąwszy obraz ich mężów.

7. A te, w namiętności swojej, urodziły olbrzymów, ponieważ ukazały im się Stróżowie którzy sięgali niebios.

* prawdopodobnie chodzi tu o Aniołów; przytoczenie fragmentu z Księgi Henocha

1. Tak więc strzeżcie się wszeteczeństwa i bądźcie czystego umysłu. Chrońcie uczucia swoje od kobiet.

2. A kobietom sugerujcie nie obcować z mężczyznami, żeby i one miały czyste myśli.

3. Albowiem ciągłe obcowanie, nawet jeśli ohyda nie zostanie uczyniona, dla nich to choroba nieuleczalna, dla nas to jest

zagłada Weliarowa i wieczne potępienie (wieczny wstyd).

4. Niema ni sumienia ni uczciwego zachowania we wszeteczeństwie, i wszelka zazdrość kryje się w tej obsesji.

5. Dla tego mówię wam: będziecie zazdrościć i pragnąc wywyższyć się ponad synów Lewiego, ale nie potraficie.

6. Dla tego, że Bóg zemści się za nich wy , natomiast, umrzecie złą śmiercią.

7. Albowiem Lewiemu dał Bóg władzę, a z nim i Judzie, i mi, i Danu i Juzefowi, żebyśmy my byli przewodniczącymi.

8. Tak więc zapowiadam wam słuchać Lewiego, albowiem on pozna prawo Pana i ustanowi sąd i będzie przynosił ofiary za

Izraela aż do końca czasów – arcykapłan pomazany, którego powołał Pan.

9. Chcę żebyście przysięgli na Boga niebios, że będziecie czynićprawdę, każdy bliźniemu swojemu, i mieć miłość każdy do

brata swojego.

10. A do Lewiego podejdźcie ze skruszonym sercem i otrzymacie błogosławieństwo z ust jego.

11. Albowiem on błogosławi Izraela i Judę, jego wybrał Pan na królowanie nad całym ludem.

12. I oddajcie pokłon nasieniu jego, albowiem ono będzie umierać za was w wojnach widocznych i niewidocznych. I będzie

on nad wszystkimi królem wiecznym.

1. Zmarł Ruben, zapowiadając to synom swoim.

2. I pogrzebali go do grobu, a potem wynieśli go z Egiptu i pogrzebali w Hebronie w jaskini, gdzie był pochowany ojciec

jego.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Testament Symeona, drugiego syna Jakuba i Lei.

1. Lista słów Symeona, które powiedzial do synów swoich przed tym, jak miał umrzeć w stu dwudziestym roku życia swego,

w ten sam rok co i brat jego Józef.

2. Kiedy osłabł Symeon, przyszli go odwiedzić dzieci jego, z wysiłkiem on usiadł, pocałował ich i powiedział:

1. Posłuchajcie dzieci moi, Symeona, ojca waszego; oznajmie wam to, co mam w sercu swoim.

2. Urodziłem się od Jakuba, i byłem drugim synem ojca mego, i Lea, matka moja, dała mi na imię Symeon, albowiem

usłyszał Pan jej modlitwę.*(?)

3. Wyrastałem dość silnym, nie unikałem pracy i nie bałem się uczynić żadnej sprawy.

4. Albowiem serce moje było suche, wątroba nieruchoma, a wnetrzności bez czucia.

5. I mężność daje się ludziom od Najwyższego w duszach i ciałach.

6. W czasy młodości mojej zazdrościłem bardzo Józefowi, albowiem pokochał go ojciec mój wiecej od wszystkich.

7. I zatwardziałem się przeciwko niemu w sercu swoim aż zapragnąłem go zabić, albowiem ojciec kłamstwa i zawiści oślepił

mój umysł, i zapomniałem, że to brat mój i nie zlitowalem sie nad ojcem moim Jakubem.

8. Ale jego Bóg i Bóg ojców naszych posłał swego aniola i wybawil Józefa z moich rak.

9. Albowiem kiedy ja odszedłem do Sekchim, żeby przyniesć maść dla trzód, a Ruben – w Dofaim, gdzie były wszystko

co niezbedne dla nas i spichlerze nasze**(?), Juda, brat mój , sprzedał Józefa Izmaelitom.

10. Ruben, dowiedząc się o tym, zasmucił się, bo chciał odprowadzić go do ojca.

11. Lecz ja, usłyszawszy o tym rozgniewałem się bardzo na Jude, przez to, że odpuscił Józefa zywym, i pięć miesięcy

gniewałem sie na niego.

12. I ujarzmił mnie Pan i oddalił ode mnie pracę rąk moich, albowiem prawa ręka moja uschła do połowy na siedem dni.

13. I poznalem, dzieci, że to przez Józefa tak mi sie stało. I żałując płakałem i modlilem się do Pana, żeby odżyła ręka moja i

żebym się powstrzymał od wszelkiej ohydy i zazdrości i od wszelkiej zapalczywości.

14. Albowiem zrozumiałem że zamyslilem zło przed obliczem Pana i Jakuba, ojca mojego, i przeciw Józefowi, bratu

mojemu, zazdroszczac mu.

1. Dzisiaj, dzieci moje, posłuchajcie mnie i strzeżcie się ducha kłamstwa i zazdrosci.

2. Albowiem zazdrość panuje nad całym umysłem człowieka i nie daje mu ni jeść ni pić, ni czynic nic dobrego.

3. Ale przez cały czas namawia ona zabić tego, komu człowiek zazdrości, ale ten przez cały czas prosperuje, a zazdrośnik

marnieje.

4. I oto przez dwa lata skruszałem dusze moją poszcząc w strachu przed Panem. I dowiedziałem się, że uwolnienie od

zawiści odbywa sie przez strach Boży.

5. Jeżeli kto ucieka się do Pana, opuszcza go zły duch i umysł staje się czystym.

6. I wreszcie zaczyna on wspólczuć temu, któremu zazdrościł, i godzi się z tymi kto go kocha, i w taki sposób ratuje się od

zazdrości.

1. Zapytał mnie ojciec mój, co ze mną się dzieje, ponieważ zobaczył mnie w skruszeniu, i powiedziałem mu, że przepełnia

się

wątroba moja.

2. Albowiem bardzo ubolewałem nad tym, że byłem winny w sprzedaży Józefa.

3. I kiedy poszlismy do Egiptu i związano mnie jako poreczenie, zrozumiałem ja, że sprawiedliwie cierpie i nie zasmuciłem

się.

4. Józef był meżem dobrym, mającym ducha Bożego w sobie, miłosierny i pełny współczucia; nie przypomniał mi mego

zła, ale pokochał mnie wraz z moimi braćmi. (Rodz. 42:24 W szpiegostwie byli oskarżeni nie tylko Symeon, ale wszyscy

bracia, ale tylko Symeona Józef zostawił jako poreczenie w Egipcie.)

5.Tak wiec strzezcie sie dzieci moje wszelkiej zazdrosci i nienawisci i zyjcie w prostocie serca aby sie zmilowal nad wami

Bóg i udzielil chwaly i blogoslawienstwa na glowy wasze, jak to widzicie na Józefie.

6. Zadnego dnia nie wspomnial on nam naszego uczynku, ale umilowal nas jak dusze swoja, i bardziej niz synów swoich

obdarzyl czcia.

7. I wy, dzieci moje pokochajcie kazdy z was brata swego w prostocie serca, i odejdzie od was duch zazdrosci.

8. Albowiem zatruwa on dusze i niszczy cialo, zlosc i wrogosc doprowadza do zlych pomyslów i powoduje przelew krwi i

powoduje zamet w myslach, i niepokój w duszy i drzenie w ciele.

9. Nawet we snie zla zazdrosc, kuszac czlowieka, pozera go i zlymi duchami buntuje dusze jego, i zmusza cale cialo do

drzenia, i niepokojem pozbawia snu, i jako duch zly i niszczacy objawia sie ludziom.

1. Przez to Józef był przystojny twarzą i przyjemny całym swoim widokiem, bo nie zamieszkało w nim nic złego; albowiem

niepokój ducha ujawnia wyraźnie na twarzy człowieka.

2. Dzisiaj dzieci moje, ukorzcie serca wasze przed Panem i wyprostujcie scieżki wasze przed ludźmi i ściągniecie łaskę na

siebie przed obliczem Boga i ludzi.

3. Strzeżcie się wszeteczeństwa, albowiem ono powoduje wszelkie zło, oddalając od Boga i przybliżając do Weliara.

4. I widziałem w pismach Henocha, że synowie wasi staną się przewrotni przez wszeteczeństwo i uderzą mieczem swoim

synów Lewiego.

5. Ale nie będą mogli się przeciwstawić Lewiemu, albowiem on przeprowadzi wojne pańską i zwycieży wszelkie wojsko

wasze.

6. I będą oni nieliczni, rozdzieleni w Lewim i Judzie, i nie będzie pośród was nikogo, kto by panował, jak prorokował ojciec

wasz w błogosławieństwach swoich.

1. I oto powiedziałem wam wszystko, żeby uniewinnić siebie od waszego grzechu.

2. I jeżeli oddalicie od siebie zazdrość i wszelką złość serca, to niczym róża rozkwitną kości moje w Izraelu, i niczym lilia

ciało moje w Jakubie, i będzie wonność moja niczym aromat Libanu, i pomnożą się święci ode mnie na wieki wieków, i

wyrosną gałęzie ich.

3. Wtedy zaginie nasienie Kanaanu, i nie będzie ostatku Amalekita, i zginą wszyscy Happadejczycy, i wszyscy Hettowie się

zniszczą.

4. Wtedy zgaśnie ziemia Hama, i zginie cały naród. Wtedy odpocznie cała ziemia od zametu, i wszystko co pod niebem od

wojny.

5. Wtedy Sem będzie wychwalony, albowiem Pan Bóg Izraela przyjdzie na ziemie (jako czlowiek) i tym uratuje Adama.

6. Wtedy bedzie oddany wszelki duch pokusy na osadzenie, i ludzie otrzymają władzę nad złymi duchami.

7. Wtedy i ja zmartwychwstanę i w radości pobłogosławię Najwyższego za cuda Jego, (albowiem Bóg, przyjąwszy ciało i

spożywając jedzenie z ludźmi, wybawił ich).

1. Skończył Symeon pouczania synów swoich i odpoczał ze swoimi ojcami, majac 120 lat.

2. I pokładli go do trumny drewnianej, żeby zanieść kości jego do Hebronu. I zanieśli je w tajemnicy, w czasie jak

Egipcjanie prowadzili wojne.

3. Albowiem kości Józefa przechowywali Egipcjanie w grobowcu króli.

4. Powiedzieli im wróżbici, że jeśli wyniosą kości Józefa, ciemność i zaćmienie będzie po całej ziemi i nieszczeście wielkie

Egipcjanom, tak że nawet z lampą nie pozna nikt brata swego.

1. I oplakiwali synowie Semeona, ojca swego. I przebywali w Egipcie aż do dni, kiedy Mojzesz wyprowadził ich swoją

reką.

Testament Lewiego, trzeciego syna Jakuba i Lei.

1. Lista słów Lewiego, które mówił on do synów swoich o wszystkim, co oni uczynią i co się stanie z nimi, aż do dni Sądu.

2. On był zdrowy, kiedy przywołał ich do siebie; ale zostało mu otwartym te, że wkrótce ma umrzeć. I kiedy zebrali się

wszyscy powiedział do nich:

1. Ja Lewi, urodziłem się w Hebronie i przyszedłem z ojcem moim do Sykchem.

2. Nie miałem jeszcze dwudziestu lat, kiedy zemściliśmy się ja oraz brat mój Symeon Emmorowi za siostrę naszą Dine.

(Rodz 34. Dalej Lewi opowiada o tym co by było przed tym wydarzeniem.)

3. I kiedy pasłem trzodę w Abelmechole, duch poznania Pana naszego zszedł na mnie, i zobaczyłem wszystkich ludzi,

którzy zboczyli z drogi swojej, i grzech wybudował sobie dom na ścianach, a nieprawość rozsiadała się na basztach.

4. I byłem w żałobie o ród ludzki i prosiłem Pana, żeby mnie uratował.

5. Wtedy szedł na mnie sen, i zobaczyłem górę wysoką i sam byłem na niej.

6. I oto otworzyły się niebiosa, i anioł Pański powiedział do mnie: Lewi, Lewi, wejdź!

7. I wszedłem na pierwsze niebo i zobaczyłem tam wielką wodę wiszącą.

8. I jeszcze zobaczyłem drugie niebo, dużo więcej jasne i lśniące, wysokość jego była nieskończona.

9. I powiedziałem do anioła: Co to jest? I odpowiedział mi anioł: Nie dziw się temu, co widzisz, albowiem inne niebo

zobaczysz, bardziej jasne i niezrównane.

10. I wszedłszy tam, będziesz stał obok Pana i sługą Jemu będziesz, a tajemnicy jego opowiesz ludziom, i ogłosisz o

nadchodzącym wybawieniu Izraela.

11. I przez ciebie i przez Judę objawi się Pan ludziom, żeby uratować Sobą cały ród ludzki.

12. I życie twoje – należy do Pana, i będzie on dla ciebie sadem i winnicą, i owocem, i złotem, i srebrem.

1. Tak więc posłuchaj o pokazanych tobie niebiosach. Dolne przez to jest ponure z wyglądu, bo obserwuje ludzkie

niegodziwości.

2. I mieści ono w sobie ogień, śnieg i lód, które są przygotowane na dzień Sądu sprawiedliwością Bożą. W nim – wszystkie

duchy zemsty dla wymierzenia sprawiedliwości ludziom.

3. Na drugim niebie – siły wojskowe, wyszykowane na dzień Sądu, żeby odpłacić duchom pokusy i Weliara, a na nich

Święci.

4. W najwyższym od wszystkich przebywa wielka chwała, która przewyższa wszelką świętość.

5. W następnym niebie archanioły, służące Panu i nakłaniające Pana do miłosierdzia wobec wszelkiej nieświadomości

sprawiedliwych.

6. Podnoszą one Panu aromaty i wonności, ofiarę i nie zaplamioną krwią.

7. W tym samym niebie co jest za nim, - aniołowie, które niosą modlitwy aniołom o obliczu Boga. (Tob. 12:15)

8. W następnym za nim – majestaty i władzy, gdzie pieśń na chwałę Boga jest śpiewana.

9. Kiedy więc spojrzy na nas Pan, wszyscy drżymy, a niebiosa i ziemia od chwały oblicza Jego się trzęsą.

10. Synowie ludzcy, którzy nie odczuwają tego grzeszą i pobudzają do gniewu Najwyższego.

1. Tak wiec niech tobie dzisiaj będzie wiadomo, że uczyni Pan Sąd nad synami człowieczymi. Kiedy skały runą, i słońce

zgaśnie, i wody wyschną, i ogień się ukryje, i wszelkie stworzenie się osłupieje, i niewidoczne duchy się zmęczą, i piekło

będzie pozbawione swojej ochrony (przez męki Najwyższego), - wtedy ludzie stracą wiarę i będą uparcie trwać w

nieprawości swojej, i za to będą sądzeni i przyjmą karę.

2. I usłyszał Najwyższy twoją modlitwę, zostaniesz wybawiony od nieprawości i uczyni cię synem Swoim, i sługą przed

obliczem Jego.

3. Światłem poznania zaświecisz ty pośród Jakuba, i będziesz jak słońce dla całego nasienia Izraela.

4.I będzie dane tobie błogosławieństwo i całemu nasieniu twojemu, aż dotąd, dopóki nie odwiedzi cię Pan wszelkie narody

według miłosierdzia Swego, na wieki wieków. ( Lecz tylko synowie twoi, położą ręce swoje na Niego, żeby Go

ukrzyżować.)

5. I dla tego dana tobie rada i wiedza, żebyś nauczył synów swoich o tym.

6. Albowiem ci którzy tobie błogosławią błogosławieni będą, a ci co przeklinają – będą zgładzeni.

1. Potem otworzył mi anioł bramy niebiańskie, i zobaczyłem Świętego Najwyższego, siedzącego na tronie.

2. I powiedział on do mnie: Lewi, tobie dałem błogosławieństwo na bycie kapłanem, aż dopóki nie wrócę i nie zamieszkam

pośród Izraela.

3. I wtedy sprowadził mnie anioł na ziemie i dał mnie broń i miecz i powiedział do mnie: Uczyń zemstę Sychemowi za Dinę,

siostrę twoją, i ja będę z tobą, albowiem Pan mnie posłał.

4. I wyniszczyłem ja wtedy synów Emmora, jak jest opisane w pismach ojców.

5. I powiedziałem do tego anioła: proszę ciebie, panie, naucz mnie imienia twego, żebym mógł go przywoływać w dzień

utrapienia.

6. I odpowiedział: Jestem aniołem, który błaga za naród izraelski, niech że on wie, że nie przeminie. ( Prawdopodobnie

archanioł Michał. (Dan.12.1))

1. I ja obudziwszy się, błogosławiłem Najwyższego. I wtedy poszedłem do ojca mego, nabyłem tarczę z brązu, przez co i

góra, co niedaleko Gewala po prawicy Abimy (Gebał – góra w Samarze; Abima – możliwie też,

Abilmechola.), nazywa się Tarcza ( Ermon).

2. I schroniłem te słowa w sercu moim.

3. I naradzałem się z ojcem moim i z Rubenem, żeby

powiedzieć synom Emmora, żeby przyjęli oni obrzezkę, albowiem płonąłem gniewem przez ohydę którą uczynili oni nad

siostrą moją.

4. I ja pierwszym zabiłem Sychema, a Symeon – Emmora.

5. A potem przyszli bracia moi i pozabijali mieszkańców miasta mieczem.

6. I dowiedział się o tym ojciec mój, rozgniewał się na nas i się zasmucił przez to, że ci co przyjęli obrzezkę umarli, i w

swoich błogosławieństwach nas ominął.

7. W tym zgrzeszyliśmy, że uczyniliśmy to wbrew woli jego, a on w ten dzień był chory.

8. Ale widziałem, że wola Boga była skierowana przeciwko Sekchymam, ponieważ oni chcieli i Sarze i Rebece uczynić to,

co uczynili Dinie, siostrze naszej, ale przeszkodził im Pan.*

9. I prześladowali oni Abrachama, ojca naszego, który był cudzoziemcem, i męczyli ciężką pracą zwierzęta brzemienne, i

Ewlae, która się urodziła w domu ojca naszego, upokarzali.**.

10. I tak czynili oni wszystkim cudzoziemcom, siłą kradnąc ich małżonki i zmuszając je.

11. I wreszcie dopadł ich gniew Pański.

* W obu historiach o małżonkach Abrachama i Izaaka (Rodz. 20, 26) – chodzi o Gerar Filistyński, nie o Sykchem. Zwraca na siebie uwagę również to, że ton opowieści w Księdzę
Rodzajów zupełnie inny.
**Możliwie trzeba czytać „Eblae, który się urodził...”. W każdym bądź razie nie wiadomo o kogo chodzi.

1. I powiedziałem do ojca mego Jakuba: Tobą zniszczy Pan Kananejczyków i odda ziemie ich tobie i nasieniu twemu po

tobie.

2. Od dziś Sekhim będą nazwane miastem głupków. Albowiem jak się śmieją nad głupcami tak i my się pośmiejemy nad

nimi.

3.Nierozsądny uczynek popełnili oni w Izraelu, zbeszczeszczając siostrę moją. I, powstawszy, poszliśmy do Betel.

(Rodz. 35:1-8)

1. I znów zobaczyłem wizje, podobne do pierwszego, po tym jak byliśmy tutaj siedemdziesiąt dni.

2. I zobaczyłem siedmiu mężów ubranych w białe szaty, którzy mówili do mnie: Powstań i się przyodziej w ubrania

kapłaństwa, i wieniec sprawiedliwości, i pierścień wiedzy, i podir (szata starotestamentowych kapłanów) prawdy, i tabliczkę

wiary, i (mitru glawy), i (efod) proroctwa. 3. I każdy z nich niósł coś, dawał mi i mówił do mnie: Od dzisiaj zostań

kapłanem, i ty, i całe nasienie twoje. 4. I pierwszy namaścił mnie olejem świętym i dał buławę

5. A drugi obmył mnie w czystej wodzie, i dal mi skosztować chleba i wina, i ubrał mnie w ubranie święte i pełne chwały.

6. Trzeci przyodział mnie w wisson, podobny do efoda.

7. Czwarty ubrał na mnie pas, podobny do porfiry.

8. Piąty dał mi gałązkę tłustej oliwy.

9. Szósty ubrał mi na głowę wieniec.

10. Siódmy ubrał na mnie diadem kapłaństwa i wypełnił ręce moje femiamem (wonnością), żebym służył jako kapłan Panu

Bogu. 11. I mówią do mnie: Lewi, rozdzieli się nasienie twoje na troje na znak chwały Pana Nadchodzącego.

12.I będzie pierwszy los wielki, i nad nim nie będzie innego.

13. Drugi, będzie losem kapłaństwa.

14. Trzeciemu nadane będzie imiennie nowe, albowiem powstanie król od Judy i uczyni kapłaństwo nowe według obrazu

narodów i dla wszystkich narodów.

15. I wypełni się miłością objawienie jego, albowiem on będzie prorokiem Najwyższego od nasienia Abrahama, ojca

waszego.

16. I wszystko co zapragniesz w Izraelu będzie należało do ciebie i nasienia twojego, i nasienie twoje będzie kosztowało
wszystko co piękne, i rozdzieli ucztę z Panem.

17. I będą z nich kapłani i sędziowie, i uczeni w piśmie, i na ustach ich będzie święte

18. I obudziwszy się ze snu, zrozumiałem, że ten sen jest podobny do pierwszego.

19. I zachowałem ja to w sercu moim, i nie powiedziałem o tym żadnej osobie na ziemi.

1. Po upływie dwóch dni przyszedłem ja, Juda i ojciec nasz Jakub do Izaaka, praojca naszego.

2. I pobłogosławił mnie ojciec ojca mojego według wizji które ujrzałem. I nie zechciał pójść z nami do Betel.

3.Kiedy wiec przyszliśmy do Betel, ujrzał mój ojciec Jakub wizje o mnie, że będę u nich kapłanem.

4. I obudziwszy się rano przyniósł przeze mnie Panu dziesięcinę od wszystkiego.

5. I tak przyszliśmy do Hebron, żeby tam przebywać.

6. I przez cały czas przywoływał Izaak mnie do siebie, żeby nauczać mnie prawa Pańskiego, jak i objawił mi anioł.

7. I pouczał on mnie prawa przynoszenia ofiar, całopalenia, pierwocin z plonów, ofiar dziękczynnych i na przebaczenia

grzechów.

8. I każdego dnia pouczał on mnie i był zajęty mną i mówił do mnie:

9. Powstrzymuj siebie od ducha wszeteczeństwa, albowiem on jest długotrwały i zanieczyści święte przez nasienie twoje.

10. Dla tego weź sobie małżonkę jeszcze będąc młodym, żeby nie było na niej hańby i wstydu, i kobietę nie z innego

plemienia.

11. I zanim wejdziesz z nią do świętego miejsca uczyń obmycie się; i kiedy składasz ofiarę obmyj się.

12. I dwanaście drzew liściastych, przynieś Panu, jak nauczał i mnie Abraham.

13. I od wszelkiego czystego zwierzęcia i ptactwa przynieś ofiarę Panu.

14. I od wszystkich pierwocin plonów owoców warzyw i wina przynieś pierwocinę dla ofiary Panu. I posól każdą ofiarę

solą.

10.

1. Dzisiaj zachowajcie to, co zapowiadałem wam, dzieci, albowiem oznajmiłem wam to co usłyszałem od ojców naszych.

2. I oto nie jestem winny w niegodziwości waszej i przestępstw, które uczynicie wy w końcu wieków (przeciw Zbawiciela

Świata Chrystusa), kusząc Izrael i ściągając na niego wszelkie nieszczęście od Pana.

3. I uczynicie wy bezprawie w Izraelu, tak że nie zniesie Jeruzalem czynów waszych, ale się rozedrze zasłona w Świątyni i

nie przykryje nagości (nieprzystojności) waszej.

4. I rozproszeni będziecie niewolnikami pośród narodów i będzie tam hańba i przekleństwo na was.

5. Albowiem dom, który wybierze Pan, będzie nazwany Jeruzalem, jak jest napisano w księdze Henocha sprawiedliwego.

11.

1. Kiedy więc wziąłem sobie małżonkę, miałem 28 lat; miała ona na imię Melcha.

2. I oto poczęła i urodziła syna, i dali mu na imię Gerson (Rodz. 46:11. Rodowód Lewiego – Wyjście 6; Lewitów 3),

albowiem byliśmy w obcym kraju.

3. I zobaczyłem, że nie będzie on pośród pierwszych.

4. Kaaf, więc, urodził się w trzydziestu piątym roku życia mego, i stało się to przy wschodzie słońca.

5. I zobaczyłem w wizji: stał on pośród tych co na wysokościach.

6. Przez to dałem mu na imię Kaaf, co znaczy początek wielkich spraw i pouczanie.

7. I trzeciego syna urodziła mi w czterdziestym roku życia mego, i przez to że cierpiała pod czas porodu, dałem mu na imię

Merari, co znaczy smutek.

8. Jochaweda urodziła się w Egipcie w sześciesiąt czwartym roku życia mego: albowiem byłem pochwalony pośród braci

moich.

12.

1. I pojął Girson żonę i zrodził od niej Liwjego i Szymena.

2. Synowie Kaafy są Amram, Icgar, Hebron i Usael.

3. Synowie Merari – Mahli i Muszy.

4. W dziewięćdziesiątym czwartym roku życia mego wziął Amram Johawede, córkę

moją sobie za żonę, albowiem w ten sam dzień się urodził on i córka moja.

5. Miałem osiem lat jak weszliśmy do ziemi Kanaanu, osiemnaście miałem, jak zabiłem Sykchema; w dziewiętnastym roku

zostałem kapłanem, w dwudziestym ósmym się ożeniłem, i w czterdziestym ósmym* roku życia weszliśmy do Egiptu.

6. I oto dzieci moje wy jesteście trzecim pokoleniem.

7. Józef zmarł, kiedy miałem sto osiemnaście lat

*Według pism, „sroka”. Koniuktura (przypuszczenie) gruntuje się na

danych testamentu Judy 12:12 i Księgi Jubileuszy 28.

13.

1. Dzisiaj dzieci moje, zapowiadam wam: Bójcie się Pana Boga waszego całym sercem waszym, i żyjcie w prostocie według

wszystkich przykazań Jego.

2. I nauczajcie dzieci wasze, żeby mieli one wiedzę na całe swoje życie, czytając ciągle prawo Boże.

3. Albowiem każdy kto pozna prawo Pana będzie wychwalony, i nie przyjmą go jak obcego gdziekolwiek by nie przyszedł.

4. I wiele przyjaciół większych od rodziców, uzyska on, i zapragną wiele ludzi usługiwać mu i słuchać prawo Pana z ust

jego.

5. Tak więc czyńcie sprawiedliwość, dzieci moje na ziemi, i otrzymacie ją na niebiosach.

6. I siejcie w duszach waszych dobro, a uzyskacie go w życiu waszym; jeżeli więc zasiejecie zło, wszelkismutek i utrapienie.

To i żąć to będziecie.

7. Mądrość uzyskacie w strachu Bożym, albowiem jeżeli przyjdzie niewola i zburzone zostaną miasta, i role, i złoto, i

srebro, i wszelki majątek zginie, to mądrości u mądrego nikt nie będzie mógł odjąć, chyba że tylko oślepienie

niegodziwością i zatwardziałość grzechu.

8. Jeżeli kto uchroni siebie od złych tych czynów, to będzie u niego mądrość, która zaświeci i dla nieprzyjaciół, i w ziemi

obcej – ojczyzna, i pośród wrogów da mu przyjaciela.

9. Każdy kto naucza dobru i czyni dobro, będzie zasiadać na tronie z królami, tak jak Józef, brat mój.

14.

1. Poznałem ja dzieci moje w księgach Henocha, że na końcu wieków zgrzeszycie wy przeciw Panu, nakładając ręce (na

Niego) i że u wszystkich narodów będziecie pośmiewiskiem.(Księga Henocha 91:6;93:9)

2. Ale ojciec nasz Izrael czysty jest od niegodziwości kapłanów (którzy nałożą ręce swoje na Zbawiciela świata).

3. Jak czyste jest słońce przed obliczem Pana, tak i wy będziecie światłością Izraela nad wszelkimi narodami.

4. I jeżeli wy zanieczyścicie się, to co wtedy czynić narodom, które przebywają w ślepocie? I ściągniecie wy przekleństwo

na naród wasz za te, że światło prawa, które zostało wam dane dla nauczania całej ludzkości, jego zechcecie zabić,

nauczając przykazania, które są przeciwne przykazaniom Bożym.

5. Dary dla Pana rozkradniecie, i od cząstki Jego ukradniecie wybrane, i pożrecie je zuchwale z wszetecznicami.

6. I przykazań Pańskich nauczać będziecie z chciwości, i zamężne kobiety zbezcześcicie, i z wszetecznicami i

cudzołożnicami zhańbicie się, i córki pogan weźmiecie sobie za żony, i będzie pomieszanie wasze podobne do Sodomy i

Gomory.

7. I wpadniecie w dumę w kapłaństwie waszym, wynosząc się nad ludźmi, i nie tylko nad nimi ale j nad przykazaniami

Pańskimi.

8. Albowiem znienawidzicie święte, naśmiewając się i kłócąc się.

15.

1. Przez to Świątynia, wybrana przez Pana, będzie zaniedbana w nieczystości waszej, a wy będziecie niewolnikami we

wszystkich narodach.

2. I będziecie dla nich obrzydliwością, i hańbę wieczną ściągniecie na siebie od sądu sprawiedliwego Pana.

3. I wszyscy nienawidzący was będą się cieszyć waszą zagładą.

4. I jeżeli nie uzyskacie miłosierdzia przez Abrahama, Izaaka i Jakuba, ojców waszych, żadne z nasienia waszego nie

pozostanie na ziemi.

16.

1. I dzisiaj poznałem, że siedemdziesiąt siedem będziecie w błędzie i będziecie zbeszczeszczać kapłaństwo i ołtarze.

2. I prawo odrzucicie, i słowa proroków zniszczycie będąc skuszeni złem. Prześladować będziecie wy mężów

sprawiedliwych, i czyniących dobro będziecie mieli w nienawiści, a słowami prawdziwymi będziecie lekceważyć

naśmiewając się.

3. A Człowieka, który odnawia prawo siłą Najwyższego, oskarżycie w kłamstwie, a potem powstaniecie żeby Go zabić, nie

wiedząc, że powstanie On, i w zatwardziałości waszej ściągniecie krew Jego niewinną na wasze głowy.

4. Mówię wam, że przez to świątynie wasze zostaną opuszczone całkowicie.

5. I nie będzie czyste miejsce wasze, ale będziecie przeklęci i rozproszeni pośród narodów dotychczas, dopóki nie objawi

się On znów, i nie zlituję się, i nie przyjmie was do Siebie.

17.

1. I jak usłyszeliście o siedemdziesięciu siedminach (70x7), tak posłuchajcie i o kapłaństwie.

2. Albowiem każdy jubileusz będzie kapłaństwo. I w pierwszy jubileusz pierwszy pomazaniec na kapłaństwo będzie wielki i

zacznie rozmawiać z Bogiem jak z ojcem, i kapłaństwo jego napełni się Panem, i w dni radości jego dla zbawienia świata On

zmartwychwstanie.

3. Na drugi jubileusz pomazaniec będzie zabrany w smutku, i będzie jego kapłaństwo we czci i wywyższone ponad

wszystko.

4. Trzeci kapłan będzie ogarnięty rozpaczą.

5. Czwarty w mękach przebędzie, albowiem wiele niesprawiedliwości powstanie przeciwko niemu, i w całym Izraelu każdy

będzie miał bliźniego swego w nienawiści.

6. Piąty będzie ogarnięty ciemnością.

7. Tak samo i szósty, i siódmy.

8. W ósmy jubileusz będzie obrzydliwość, której nie mogę wypowiedzieć przed obliczem ludzi, albowiem wtedy się

dowiedzą jak ją czynić.

9. Przez to zniewoleni będą i okradzieni, i zniknie Ziemia ich i samo istnienie ich.

10. W piątą siedmine powrócą oni w opuszczoną nimi ziemie i odbudują Świątynie Pana.

11. W siodmą siedminę oni będą mieli kapłanów którzy będą bałwochwalcami, zdziercami, dumni z siebie, czyniący

bezprawie, pedofile i zoofile.

18.

1. I wtedy przyjdzie na nich Zemsta od Pana, zniknie kapłaństwo.

2. Wtedy Pan ustanowi kapłana nowego, któremu wszystkie słowa Pana będą otwarte, i on sam będzie sądził sprawiedliwie

na ziemi mnóstwo dni.

3. I wzejdzie na niebiosach gwiazda jego, niczym królewska, która niesie światło poznania, niczym światło słońca, i będzie

wywyższona we wszechświecie.

4. Oświeci ona ziemie, niczym słońce, i zgładzi wszelki mrok pod niebem, i nastanie pokój na całej Ziemi.

5. Niebiosa rozweselą się w dni jego, i ziemia się rozraduje, i obłoki cieszyć się będą, i poznanie Pańskie wyleje się na

ziemie, jak woda morska, i aniołowie chwały oblicza Bożego rozradują się jemu.

6. Niebiosa się otworzą, i z Świątyni Chwały zejdzie na niego świętość z głosem Ojca, niczym głos Abrahama do Izaaka.

7. I wyleje się na niego chwała najwyższego, i duch wiedzy i świętości spocznie na nim w wodzie.

8. Albowiem on da wielkość Pana synom swoim naprawdę na wieki; i nie odziedziczy po nim nikt w pokoleniach aż do

wieku.

9. I w kapłaństwie jego narody nwypełnią się wiedzą i na ziemi będą oświeceni łaską Pana. (Izrael, więc pomniejszy się w

niewiedzy i zaćmi się w żałobie). W dni kapłaństwa jego zniknie grzech i niesprawiedliwi przestaną czynić nieprawość.

10. I otworzy on bramy Raju i odsunie miecz który grozi Adamowi.

11. I da on świętym jeść z Drzewa Życia, i duch świetności przybędzie na nich.

12. I Weliara on zwiąże i da władzę dzieciom swoim potępiać złe duchy.

13. I sprawi radość Pan dzieciom Swoim, i będzie błogosławił umiłowanym Swoim na wieki.

14. I wtedy rozraduje się Abracham, Izaak i Jakub, i ja się rozraduje, i wszyscy święci przyodziani będą w radość.

19.

1. Tak więc dzisiaj dzieci moje wy słyszeliście wszystko. Wybierzcie sobie albo światłość albo ciemność; albo prawo Pana,

albo uczynki Weliara.

2. I odpowiadali jemu synowie jego mówiąc tymi słowy: przed obliczem Pana będziemy żyli i według praw Jego.

3. I powiedział do nich ojciec ich: Świadek Pan, i świadkowie aniołowie Jego, i świadkowie wy, i ja jestem świadkiem

wszystkiemu co powiedzieliście. I odpowiedzieli jemu synowie jego: Świadkowie!

4. Tak skończył Lewi testament do synów swoich i dołączył do ojców mając sto trzydzieści siedem lat.

5. I położyli go do grobu i później on był pogrzebany w Hebronie z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Testament Judy, czwartego syna Jakuba i Lei.

1. Lista słów Judy, które powiedział do synów swoich, zanim miał umrzeć.

2. Zebrali się synowie i przyszli do Judy, i powiedział on do nich:

3. Usłuchajcie dzieci moje Jude, ojca waszego. Czwartym synem byłem ja u ojca mojego Jakuba, i Lea, matka moja, dała mi

na imię Juda, mówiąc: dziękuje Panu za to, że dał mi czwartego syna. (Rodz. 29:35)

4. Szybkim ja byłem w dni młodości mojej i słuchałem każdego słowa ojca mojego.

5. I miałem w szacunku matkę moją i siostrę matki mojej. (Rahel)

6. I kiedy przyszła pora dorosłości mojej, pobłogosławił mnie ojciec mój, mówiąc: Królem zostaniesz, który idzie we

wszystkim drogą prawdy.

1. I dał mi Pan błogosławieństwo we wszystkich sprawach: i w polu i w domu.

2. Pamiętam że goniłem jelenia, i dopadłem go, i przyrządziłem z niego posiłek dla ojca mojego i ten się posilił.

3. I sarnę dogoniłem w biegu, i wszystko co było na równinie, mogłem złapać.

4. Zabiłem lwa i uratowałem koźlątko z paszczy jego. Niedźwiedzice złapałem za łapy, i zrzuciłem ją do przepaści, i zabiła

się.

5. Dzika goniłem i chwyciłem go w biegu i rozszarpałem go.

6. Ryś w Hebronie dorwał psa mego, i chwyciłem ją za ogon, i rzuciłem nią o skałę, i się zabiła.

7. Dzikiego byka spotkałem w polu, chwyciłem go za rogi, pokręciłem nim trzymając go za rogi jedno koło, rzuciłem o

ziemie i zabiłem.

1. Kiedy więc przyszli dwaj uzbrojeni królowie Kananejscy do pastwisk naszych, i lud liczny z nimi, podbiegłem do króla

jednego, i uderzając po łytkach jego zabiłem go.

2.Innego króla, Tappuacha, który siedział na koniu też zabiłem i przez to cały jego naród się rozsiał.

3. I króla Achora, męża olbrzymiego, który strzelał z łuku do przodu i do tyłu, znalazłem go, i podniosłem kamień w

sześćdziesiąt funtów, rzuciłem nim w konia i jego zabiłem.

4. I walczyłem z Achorem przez dwie godziny, i pokonałem go, i rozciąłem tarczę jego, i odciąłem nogi jemu.

5.Kiedy więc zdejmowałem zbroje jego, oto osiem mężów, będących z nim, mocowali się ze mną.

6. Obmotałem odzieżą rękę moją, i miotałem w nich kamienie, jak z procy, i czworo zabiłem, a reszta uciekła.

7. Ojciec mój Jakub zabił Belisafa, króla wszystkich króli, to był mąż olbrzymi, 12 łokci wzrostu.

8. I wielki strach opanował wszystkich, i przestali walczyć z nami.

9. Przez to nie zaznał ojciec nasz porażek pod czas wojen, ponieważ ja i bracia moi byliśmy z nim.

10.Albowiem zobaczył on wizję o mnie, że za mną wszędzie nadąża anioł siły i że nie będę zwyciężony.

1. Po tym odbyła się u nas na Południu wojna, która była większa od tej w Sykchem. I powstałem z braćmi moimi, i

prześladowaliśmy tysiąc osób i zabiliśmy dwieście.

2. I wszedłem na ściany i zabiłem króla ich.

3. Tak uwolniliśmy Hebron, i wzięliśmy wszystkich wrogów do niewoli.

1. Następnego dnia poszliśmy do Arety, miasta wielkiego i mocnego, które groziło nam śmiercią.

2. Gad i ja poszliśmy do miasta ze Wschodu, a Ruben i Lewi z Zachodu.

3. I ci, co byli na ścianach pomyśleli że jesteśmy sami i poszli na nas.

4. i wtedy tajemnie weszli bracia nasi z innych stron do miasta.

5. I zdobyliśmy to miasto ostrzem miecza, a tych co się ukryli w warowni spaliliśmy w ogniu, i zdobyliśmy cały majątek ich.

6. Kiedy odchodziliśmy, mężowie z Tappuacha chcieli zabrać łup nasz i zaczęliśmy walkę z nimi.

7.I zabiliśmy wszystkich i zabraliśmy z powrotem nasz łup.

1. Kiedy byliśmy koło wód Hozewy, poszedł na nas wojną naród z Jobela.

2. I powstając do walki, zmusiliśmy ich do ucieczki, zabiliśmy sojuszników ich z Siloma.

3. I piątego dnia znów poszedł na nas wojną naród z Mahira, i powstając do walki zwyciężyliśmy zabijając ich szybciej niż

rozpoczęli walkę.

4. Kiedy podeszliśmy do ich miasta ich kobiety z wysokości gór, gdzie było miasto zrzuciły na nas kamienie.

5. I ukrywając się ja i Symeon z tyłu wzeszliśmy na górę i zniszczyliśmy miasto.

1. Następnego dnia powiedziano nam, że król miasta Gaasz z narodem licznym idzie na nas.

2. Wtedy ja i Dan zrobiliśmy wygląd że jesteśmy Amorejczycy, jak sojusznicy weszliśmy do ich miasta.

3. Głęboką nocą przyszli bracia nasi, a my otworzyliśmy im bramę, i wszystkich mieszkańców zabiliśmy i obwarowaliśmy i

trzy ściany miasta zburzyliśmy.

4. I podeszliśmy do Famny, gdzie było całe schronienie ich.

5. I rozzłościły mnie ich kpiny, i zacząłem się wspinać do nich na wierzchołek, a oni rzucali we mnie kamieniami i strzelali z

łuków.

6. Gdyby nie wystąpił ze mną do boju brat mój Dan, zabiliby mnie.

7. Z odwagą poszliśmy do boju, i zmusiliśmy ich wszystkich do ucieczki, i odeszli inną drogą do ojca naszego, ubłagali go i

zawarli z nim pokój.

8. I nie zrobiliśmy im żadnej krzywdy, oddaliśmy wszystko zdobyte od nich, lecz zrobiliśmy z nich naszych płatników

daniny.

9. Odbudowaliśmy ich miasto.

10. Miałem dwadzieścia lat kiedy odbyła się ta wojna.

11.I bali się Hananei mnie i moich braci.

1. Miałem wiele bydła, a kierownikiem nad pasterzami był Hiru Odollamijanczyk.

2. Przyszedłszy do niego, zobaczyłem Barsabu, króla Odollama. Przemawiał on do nas i zrobił wielkie przyjęcie dla nas. I

zaproponował on mi i oddał mi w żony córkę swoją, która miała na imię Birsabija.

3. Ona urodziła mi Ira, Onana i Szellu. Dwoje starszych zabił Pan, a Szella został i żył.*

*Rodz 38:1-5 W księdze Rodzaj powiedziano, że juda wziął w żony córkę pewnego Kananejczyka Szui: imię nie nazwane. Zresztą w tekście Septuaginty jej imię – Saba.

1. Osiemnaście lat mój ojciec żył w pokoju z bratem swoim Issawem, a dzieci Issawa z nami, to było po tym jak wróciliśmy z

Mesopotamii od Labana.

2. Kiedy więc minęło osiemnaście lat przyszedł do nas Issaw, brat ojca mego, z narodem mocno uzbrojonym i potężnym.

3. I trafił strzałą Jakub w Issawa, i ten był zaniesiony rannym na góre Seir i tam zmarł.*

4. My w tym czasie prześladowaliśmy synów Issawa, a mieli oni miasto z żelaznymi ścianami i miedzianymi bramami, i nie

mogliśmy do niego wejść. Otoczyliśmy i osaczyliśmy go.

5. I kiedy nie otwierali nam dwadzieścia dni, przystawiłem drabinę do ścian i na oczach wszystkich, trzymając tarczę nad

głową i powstrzymując spadające kamienie, wszedłem na wierzch i zabiłem czworo mężów potężnych.

6. Ruben i Gad zabili jeszcze sześcioro.

7. Wtedy zaczęli oni błagać nas o pokój, i, poradziwszy się z ojcem naszym, zaliczyliśmy ich do naszych płatników.

8. I dawali oni nam pięćdziesiąt gomerów pszenicy, i masła pięćdziesiąt batów, i wina pięćdziesiąt miar aż do głodu, kiedy

poszliśmy do Egiptu.

*W księdze Rodzaj 36:8 powiedziano tylko: „I zamieszkał Issaw na Górze Seir”. O śmierci jego nic nie powiedziano.

10.

1. Potem wziął za żonę Ir, syn mój, Tamar z Mesopotamii, byłą córkę Arama.

2. Ir był niedobrym, lekceważył Tamarę, albowiem nie była ona z Hanaanu, i zabił go Anioł Pański.

3. I oddałem ją Onanowi, drugiemu synowi mojemu, i jego też zabił Pan.

4. Dla tego że Onan nie chciał z nią obcować nawet żyjąc z nią rok, bo nie chciał mieć dzieci od niej.

5. Kiedy więc zagroziłem mu, to się zszedł z nią, ale wylał nasienie na ziemie według rady matki swojej. I przez ten grzech

zmarł.*

6. Chciałem oddać Tamarze Szelle, ale matka jego nie pozwoliła.** Złe zamiary miała ona, albowiem nie pochodziła Tamar

z Hananejczyków, jak i ona sama.

*Rodz.38:6-10. Jako przyczyna śmierci Ira w księdze Rodz. Podane jest tylko to, że „on był zły w oczach Bożych”.
**Księga Rodz. W opowieści o Judzie i Tamarze (Rodz. 38: 12-26) pokłada winę na Judę, tutaj spora część winy spada na jego żonę. Treść opowieści Biblijnej w tym, że Juda nie
zechciał oddać w żony Tamarze swego najmłodszego syna, jak się należało zrobić, a synowa z kolei zmusiła teścia, żeby „odnowił jej potomstwo”. W testamencie Judy jego wina
w tym, ze będąc pijanym, zszedł się z obłudnicą, która na dodatek okazała się jego synową. Pozatym Juda oskarża siebie za to, że się ożenił z hananejanką (patrz. Rozd. 13, 14,
16, 17) I Testament Lewiego 9:10

11.

1. Ja, z kolei, wiedziałem, że Hananejanczycy to zły ród, ale pomysły młode zaćmiły mój rozsądek.

2. Zobaczyłem jak ona rozlewa wino, skusiłem się i wziąłem ją bez wolina to ojca mego.

3. Ona więc, jak byłem nieobecny, poszła i wzięła dla Szelly żonę z Hananejanczyków.

4. Jak dowiedziałem się, co ona uczyniła, przekląłem (rzuciłem klątwę) ją w zmartwieniu duszy mojej.

5. I zmarła ona przez grzechy swoje po dzieciach swoich.

12.

1. Kiedy została Tamara wdową i minęło dwa lata, usłyszała ona, że idę strzyc owce i, ubrała się w weselne ubranie, i

usiadła się koło bram miasta Enaim.

2. U amorejanczyków było takie prawo, według którego wdowa siedem dni siedziała jako obłudnica przy bramach miasta.

3. I ja, zamroczony winem, nie poznałem jej, i skusiła mnie piękność jej i ubiór rozkoszny.

4. I zwracają z drogi do niej powiedziałem: Wejdę do ciebie. A ona się zapytała: A co mi dasz? I dałem jej laskę moją i pas

mój, i diadem carstwa mego w zastaw. I kiedy wszedłem do niej, to poczęła.

5. I nie wiedząc tego co sam uczyniłem chciałem zabić Tamare. Ona, więc, posłała potajemnie do mnie wszystko co dałem

jej i zawstydziła mnie.

6.I zawołałem ją, a ona powiedziała mi wszystkie słowa potajemne które mówiłem jej jak leżałem z nią będąc pijany. I nie

mogłem zabić jej, albowiem to było dane przez Boga.

7. I powiedziałem: Nie oszukiwała ona biorąc u innej kobiety te znaki.

8. Ale nie schodziłem się z nią więcej do końca życia mego, albowiem obrzydliwość uczyniłem na cały Izrael.

9. A mieszkańcy miasta mówili, że nie było obłudnicy przy bramie, albowiem ona przyszła z innego miasta i nie długo tam

siedziała.

10. I pomyślałem że nikt nie widział jak wszedłem do niej.

11. Potem poszliśmy do Egiptu do Józefa, dla tego że był głód.

12. Miałem czterdzieści sześć lat, i siedemdziesiąt trzy lata spędziłem w Egipcie.

13.

1. Dzisiaj zapowiadam wam dzieci moje, posłuchajcie Judę, ojca waszego, i zachowajcie słowa moje, żeby wszystko wam

czynić według woli Pana, i według przykazań Jego.

2. Niech was nie prowadzą namiętności i duma serca, i nie chlubcie się czynami i siłą młodości, albowiem to jest złe w

oczach Bożych.

3. Kiedy wzniosłem się w sercu swoim, że podczas wojen nie skusiła mnie twarz kobieca, i zawstydzałem brata swego

Rubena przez Balle, kobietę ojca mego, wtedy przystąpił do mnie duch zazdrości i wszeteczeństwa, aż dopóki nie

zgrzeszyłem z Bersabą hananejanką i z Tamarą, synową moją.

4. Albowiem powiedziałem teściu mojemu: poradzę się z ojcem moim i wtedy wezmę córkę twoją. Ale on nie zechciał tego,

lecz pokazał mi mnóstwo złota, które dawał razem z córką swoją, ponieważ był królem.

5. I ubrał on ją w złoto i perły, i kazał rozlewać wino na przyjęciu.

6. I zaćmiło wino oczy moje, i skusiło serce moje przyjemnościami.

7. I zapragnąłem ją, położyłem się z nią, lekceważąc przykazanie Pana Boga i ojca mego, wziąłem ją za żonę.

8. I odpłacił mi Bóg za pomysły duszy mojej, albowiem byłem nieszczęśliwy z powodu dzieci od niej.

14.

1. Dzisiaj mówię do was, dzieci moje: nie upijajcie się winem, albowiem wino odwraca rozsądek od prawdy, i powoduje

obsesyjną namiętność, i wprowadza oczy do pokusy.

2. Albowiem duch wszeteczeństwa niczym za sługę ma wino, żeby rozpieszczać rozsądek, tak więc ci dwoje odwracają

(kusząc psują) pomysły człowieka.

3. Ponieważ jeżeli ktoś pije wino aż do upicia, to pomysłami nieczystymi buntuję on rozsądek swój i dla wszeteczeństwa

rozpala ciało swoje, żeby się nasycić grzechem, i się nie wstydzi.

4. Takie jest wino, dzieci moje, albowiem się nie wstydzi pijany nikogo.

5. Też i mnie ono skusiło, tak że się nie zawstydziłem mnóstwa mieszkańców miasta, albowiem na oczach u wszystkich

położyłem się z Tamarą, i uczyniłem grzech wielki, otwierając tajemnice nieczystości synów moich.

6. Piłem wino, i nie zawstydziłem się przekroczyć przykazanie Boże, i wziąłem za żonę Hananejankę.

7.Albowiem wielka umiejętność potrzebna jest temu, kto pije wino, dzieci moje; to jest umiejętność winopicia, ażeby pić

wino dopóty, dopóki ma człowiek wstyd.

8. Kiedy więc przekroczy granicę, wchodzi do rozsądku jego duch pokusy i zmusza pijanego złorzeczyć, i czynić

bezprawie, i się nie wstydzić swojej hańby, ale się chlubić miewając, że się jest wspaniałym.

15.

1. Ten co błądzi nie odczuwa kary i się nie wstydzi swojej hańby.

2. Jeżeli błądzi król, to zostaje pozbawiony królestwa swego, będąc zniewolonym wszeteczeństwem, jak i ja tego

doświadczyłem.

3. Oddałem laskę moją, która jest oporą plemienia mojego, i pas mój, który jest siłą, i diadem, który jest chwałą królestwa

mego.(Rodz. 38:18 W księdze Rodz. Zamiast diademy – pieczęć.)

4. I żałowałem tego i nie piłem wina i nie kosztowałem mięsa do starości mojej, i żadnego wesela nie zaznałem.

5. I pokazał mi anioł Pański, że i królem, i biedakiem żądzą kobiety. Ale nie w nich sukces życiowy.

6. U króla odbierają one chwałę, u mężnego – siłę, a u biedaka – nawet najmniejszą oporę w jego biedactwie.

16.

1. Tak więc strzeżcie się, dzieci moje, przekroczyć granicę, położoną w winie, albowiem za nią – cztery duchy zła: obsesji,

gorącej namiętności, wszeteczeństwa i chciwości.

2. Kiedy pijecie wino w radości, bądźcie umiarkowani, i bójcie się Boga. Ponieważ jeżeli w radości zniknie strach Boży, to

następuje upicie, i przyjdzie bezwstydność.

3. Jeśli chcecie żyć rozsądnie, wcale nie dotykajcie wina, żeby nie zgrzeszyć w słowach dumnych, i bójkach, i oszczerstwie,

i przekroczeniu przekazań Bożych, i nie zginiecie w niewłaściwym czasie.

4. Również ujawnia wino tajemnice ludzkie i Boże, jak i ja ujawniłem przekazania Boże i tajemnicę Jakuba, ojca mego,

Hananejce Berabii, czego nie kazał mi Bój ujawniać.

17.

1. I dzisiaj zapowiadam wam dzieci moje, nie kochać srebra i nie patrzyć na piękność kobiecą, albowiem ja przez srebro i

złoto, i przez piękność skusiłem się Bersabą Hananejką.

2. I wiem, że przez te dwa będzie wydany ród mój na zagładę wszeteczeństwa.

3. Albowiem i mądrych mężów pośród synów moich, sprowadzą one na manowce, i pomniejszą królestwo Judy, które dał

mi Pan za posłuszeństwo ojcu mojemu.

4. Albowiem nigdy nie zasmucałem ojca mego Jakuba, ponieważ robiłem wszystko, co on mi mówił.

5. I Abraham, ojciec dziadka mojego, pobłogosławił mnie na królowanie w Izraelu, i również pobłogosławił mnie Jakub.

(Rodz.49:10. Bezpośredniego błogosławieństwa Judy Abrahamem nie mogło być.)

6. I wiem, że ode mnie odnowione będzie królestwo.

18.

1. I poznałem ja, i czytałem w księgach Henocha sprawiedliwego, jakie zło uczynicie wy w czasy ostateczne.

2. Tak więc strzeżcie się, dzieci moje, wszeteczeństwa i chciwości, i posłuchajcie ojca waszego.

3. Albowiem one odprowadzają od prawa Bożego i zaćmiewają pomysły duszy, i uczą w pogardzie, i nie dają człowiekowi

mieć litości i miłosierdzia do bliźniego swego.

4. Pozbawiają one duszę wszelkiej dobroci i uciskają boleściami i mękami, przepędzają sen od niego i niszczą ciało.

5. Ofiarom poświęconym Bogu ten człowiek sprzeciwia się, o błogosłowieństwie Pańskim nie pamięta, i kiedy prorok do

niego mówi to go nie słucha, i od słów prawdziwych się odwraca.

6. Ponieważ dwom namiętnościom, przeciwnym przykazaniom Pańskim on służy jako niewolnik i nie może ukorzyć się

przed Panem. Zaćmiły one duszę jego, i w dzień chodzi on niczym w nocy.

19.

1. Dzieci moje, chciwość prowadzi do bałwochwalstwa, ponieważ w pokusie srebrem nazywają bogami tych, kto nie jest

Bogiem, a ten kto ma srebro wpada w szał.

2. Przez srebro zginąłem, dzieci moje, i gdyby nie pokajanie moje, i skruszenie, i modlitwy ojca mojego, umarłbym

bezdzietnym.

3. Ale Pan ojców naszych zlitował się nade mną, ponieważ nie w pełni świadomie to uczyniłem.

4. Ponieważ zaślepił mnie ojciec kłamstwa i trwałem w błądzeniu jako człowiek i ciało, skruszone przez grzechy, i poznałem

niemoc własną kiedy myślałem, że jestem nie zwyciężony.

20.

1. Tak więc wiedzcie dzieci moje, że dwa duchy obserwują człowieka – duch prawdy i duch kłamstwa. Pośrodku jest -

duch poznania, który nakłania rozsądek tam, gdzie zechce.

3. A prawda i kłamstwo są napisane na sercu człowieka, i to wszystko jest wiadome Panu.

4. I nie ma takiej godziny, w którą mogłyby się schować czyny ludzkie, albowiem na samym sercu napisane są przed

obliczem Pana.

5. A duch prawdy wykrywa wszystko, i pali grzesznika ogniem w jego własnym sercu, i ten nie może podnieść twarzy

w dzień sądu.

21.

1. Dzisiaj, dzieci moje, oznajmiam: miłujcie Lewiego, i przebywajcie z nim, i nie wynoście się nad nim i nie zaznacie zagłady.

2. Ponieważ mi dał Bóg królestwo, jemu – kapłaństwo, i podporządkował królestwo kapłaństwu.

3. Mi oddał te, co jest na ziemi, jemu – te, co w niebie.

4. Tak jak niebiosa są ponad ziemią, tak kapłaństwo Boże stoi wyżej od królestwa ziemskiego, jeżeli tylko przez grzech nie

odejdzie od Pana i nie zacznie panować królestwo ziemskie nad kapłaństwem.

5. Albowiem powiedział do mnie anioł Pański: wybrałem go i umieściłem wyżej od ciebie, ażeby przybliżyć cię do niego, i

jadłeś ze stołu jego, i pierworodnych z bogactw synów Izraela przynosiłeś jemu. Ty zaś będziesz królem nad Jakubem.

6. I będziesz podobny do morza. Albowiem jak i nad morzem sprawiedliwi i nie sprawiedliwi cierpią burze, i jedni trafiają

do niewoli, inni zaś wzbogacają się, tak i w tobie ze wszelkim rodem ludzkim tak będzie: jedni będą cierpieć

niebezpieczeństwo i niewolę, inni zaś wzbogacać się, kradnąc.

7. Ponieważ królowie będą podobne do wielorybów: pożerając ludzi, niczym ryby, zaczną oni zniewalać synów i córki

wolnych i pustoszyć domy, pola, pastwiska i wszelkie dobro.

8. I niesprawiedliwie ciała wielu oddadzą na pożarcie krukom i sępom, i wykształcą się w czynieniu zła, i wzniosą się w

chciwości.

9. I będą fałszywi prorocy, niczym wichury, i wielu sprawiedliwych będą prześladować.

22.

1. I naprowadzi na nich pan kłótnie jednych z drugimi, i wojny będą się toczyć w Izraelu bez przerwy.

2. I do obcego plemienia przejdzie królestwo moje aż do czasu przyjścia wybawienia dla Izraela, do czasu objawienia Boga

sprawiedliwego, kiedy odpocznie w pokoju Jakub i wszelkie narody.

3. I sam Pan uchroni na wieki siłę królestwa mego, albowiem przyrzekał On mnie klątwą, że nie zgaśnie królestwo nasienia

mego aż do wieku.

23.

1. Wielkie nieszczęście dla mnie, dzieci moje, od bezczeszczenia i kłamstwa, które uczynicie wy w królestwie moim, kiedy

podążycie za szamanami, fałszywymi prorokami i duchami pokus.

2. Córki wasze uczynicie piosenkarkami i wszetecznicami, i pomieszacie się z ohydą pogańską.

3. Przez to naśle na was Pan głód i epidemie, śmierć i miecz, obłogę przez wrogów i hańbę od przyjaciół, i zapalenie oczu, i

morderstwa dzieci, i porwanie majątku, i spalenie Świątyni Bożej, i zniewolenie przez pogan.

4. I kastrują synów waszych, żeby uczynić ich eunuchami dla własnych małżonek.

5. I będzie tak aż do czasu, dopóki nie odwiedzi was Pan, kiedy wyznacie winę waszą i zaczniecie żyć według wszystkich

przykazań Jego, i wyprowadzi On was z niewoli pogańskiej.

24.

1. Potem wzejdzie dla was zorza z pomiędzy Jakuba jako znak pokoju, i powstanie człowiek (od nasienia mego), jak słońce

sprawiedliwości, i będzie żył z ludźmi w pokorze i sprawiedliwości, i nie będzie na nim żadnego grzechu.

2. I otworzą się nad nim niebiosa, żeby wylać na niego duch błogosławieństwa Ojca Świętego, i sam on wyleje na was duch

miłosierdzia.

3. I będziecie Jego prawdziwymi synami, i będziecie żyli według przykazań jego pierwszym i ostatnim.

4. On jest latoroślą Boga Najwyższego i źródłem, które daje wam życie.

5. Wtedy zalśni berło królestwa mego, i z korzenia waszego wyrośnie słup.

6. A na nim wyrośnie berło sprawiedliwości dla narodów, żeby sądzić i uratować wszystkich kto wzywa Pana.

25.

1. Potem powstaną do życia Abraham, Izaak i Jakub, a ja i bracia moi będziemy przewodniczącymi kolan Izraela: pierwszy

– Lewi, drugi – ja, trzeci – Józef, czwarty – Beniamin, piąty – Symeon, szósty Issahar, i tak wszyscy według porządku.

2. I pobłogosławił Pan Lewiego, anioł twarzy Pańskiej – mnie, mocy chwały - Symeona, niebo – Rubena, ziemia – Issahara,

morze – Zabulona, góry – Józefa, skrzynia przymierza – Beniamina, świeczniki – Dana, sad Edemski – Neftaliego, słońce –

Gada, księżyc – Asera.

3. I będziecie wy jeden naród Pański i jeden język, i nie będzie tam ducha pokuszenia Weliara, ponieważ będzie strącony do

ognia na wieki.

4. I ci co umarli w szkorbucie – powstaną w radości, i ubodzy w Panu będą wzbogaceni, a umierający w Panu – będą

natchnieni do życia.

5. I w radości pobiegną jelenie Jakuba, i orły Izraela polecą w radości, a niesprawiedliwi czuć będą skruszenie, i grzesznicy

zapłaczą, i wszystkie narody oddadzą chwałę Panu na wieki.

26.

1. Zachowajcie więc, dzieci moje, wszystkie prawa Pańskie, albowiem On jest nadzieją dla wszystkich, którzy strzegą dróg

Jego.

2. I powiedział Juda: oto umieram dzisiaj mając sto osiemnaście lat.

3. I wole żeby nikt nie chował mnie w przepięknym ubraniu, ani nie rozcinał mi brzucha, co wolą czynić królowie, ale

zanieście mnie do Hebronu, gdzie są ojcowie moi.

4. I jak powiedział to – spoczął, i uczynili synowie jego wszystko tak jak im zapowiadał, i pogrzebali go z ojcami jego w

Hebronie.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Apokryfy

Testamenty Dwunastu Patriarchów

Dodaj komentarz